Մեկ-մեկ մոռանում ես, թե որ քաղաքում ես ապրում

Առաջ, եթե ձկան խանութ էր, ուրեմն՝ վերջ, հավերժ ձկան խանութ էր. ծնվում էիր՝ ձկան խանութ էր, մեռնում էիր՝ ձկան խանութ էր։ Գիտեիր, որ Թութմոս II փարավոնի ժամանակներից ձկան խանութը եղել է ու կմնա մինչև գիտական կոմունիզմի հաղքանակը։

Իսկ հիմա խանութը կարող է տարին տասներկու անուն փոխել՝ «Գրախանութ Վաթեռլո 23», «Տաք սեռի հաց», «Ավելների մոլորակ», «Շիկ կոշիկ», «Շշմելու շաուրմա», «Դեղատուն Ծաղկած ջրծաղիկ», «Էկոլոգիական խաչապուրի», «Հայրության հաստատման գենետիկական կենտրոն», «Քսերոքս և օրթոպեդիկ մերսում», «Լցնովի ֆրանսիական օծանելիք», «Հայկո և կո.» ու վերջում՝ «Տրվում է վարձով»:

Հիմա խանութին անուն չի կպնում, կարող է ժամադրվես հացի փռի մոտ, մինչև տեղ հասնես, գինեկոլոգիական խորհրդատվության կենտրոն դարձած լինի։ Մեկ-մեկ մոռանում ես, թե դու որ քաղաքում ես ապրում։

Հենրիկ Պիպոյան

Մեկնաբանություններ